Trip to Paradise

Via Thailand zijn we intussen in Laos beland. Frank zal later over Thailand vertellen, maar ik kon niet wachten om over Laos te vertellen. Dus ik dring even voor. We zitten nu 2 weken in Laos en zijn in het noorden begonnen en langzaam reizen we naar beneden. Vanaf de grensovergang Huay Xai bij Thailand zijn we met de public bus naar een noordelijk stadje Luang Nam Tha gereden. Ja, daar was het volop regenseizoen en laten we nou juist hier naartoe gekomen zijn om door de jungle te trekken. Maar na goed zoeken, vonden we een groepje waar we bij ons aan konden sluiten en met 5 meiden en Frank als enige jongen gingen we de volgende dag de jungle in. We hadden geen jungle trek in Chiang Mai gedaan, omdat ons dat nogal toeristisch leek. En ik ben erg blij dat we gewacht hebben tot Laos. De jungle was prachtig, er was geen andere toerist te bekennen. De trek was goed te doen, zeker op onze gloedje nieuwe in Bangkok aangeschafte hike schoentjes met gore-tex. Alhoewel gore-tex natuurlijk niks uithaalt als je meerdere keren door de rivier moet waden. Maar het pad was door het regenseizoen errug modderig en we hadden zeker meer grip met onze super schoenen, yeah!!

Aan het einde van onze eerste dag kwamen we aan in een hill-tribe village waar de Akha mensen woonden, 50 jaar geleden vanuit Burma gekomen. Om in zo’n dorpje te zijn, was zo bijzonder. De mensen woonden ontzettend primitief, 2 uur lopen van de grote weg vandaan en pas 4 jaar geleden heeft de regering er een onverharde weg laten bouwen. Ze leefden dus ontzettend afgelegen van alles en spraken ook hun eigen taal en ze konden bijna geen Lao spreken. Wij sliepen bij een gezin in huis en zij kookten ook voor ons. Het uitzicht was zoooo mooi vanuit het huisje en ‘s avonds konden we de melkweg zien. Erg leuk was dat Frank in een hutje werd uitgenodigd waar alleen de mannen Lao Lao, sterke drank, aan het drinken waren. Frank kreeg ook 2 shotjes. Erg leuk om hem bij de mannen te zien, al was communiceren natuurlijk erg lastig. Ook kregen we ‘s avonds een massage van de dorpelingen, wat een behoorlijk grappige ervaring was. Met z’n 6-en werden we op een veel te klein gedeelte gepropt en de masseuses lagen er nog tussen in. Het hele dorp was bijeen gekomen om ons gemasseerd te zien worden en iedereen kletsten luid met elkaar. We voelden ons een soort van attractie. Boven ons stond een raampje open waar een paar mannen met hun zaklampen en luide mobiele telefoontjes hun hoofden er doorheen staken om ons van bovenaf te bekijken. En de massage?? Iedereen had erna alleen maar meer last van hun spieren, haha!! We hebben ons kapot gelachen!! Ook ‘douchen’ was een leuke ervaring, want echt een hek stond er niet en alle mannen staan naar je te kijken. En met 12 familie leden van de tribe in 1 zelfde ruimte slapen geeft ook geen goede nachtrust. Want luid roggelen en hoesten is de Aziatische man niet vreemd. Maar wat een gave trek was dit en wat is het bizar om die tribe zo primitief te zien leven!!! En met regen viel het uiteindelijk alles mee.

Na de trek hebben we 2 dagen op een slow boat op de rivier de Mekong gezeten, op weg naar Luang Prabang. In Luang Prabang hebben we heerlijk 5 dagen gezeten en heel weinig gedaan. 1 dag een fiets gehuurd en 1 dag een motorbike om ermee naar 2 watervallen te gaan. We kwamen nog 2 meiden van onze trek tegen, waar we op de markt wat hebben gegeten en over de Hmong night market hebben geslenterd en lekker hebben ‘geshopt’. Na Luang Prabang zijn we met bus richting oosten getrokken. De busritten zijn ook een bijzondere ervaring hier. De bus vertrekt nooit op het aangegeven tijdstip en onderweg maak je ook heel wat mee. Er is zoveel te zien tijdens zo’n rit. Ten eerste natuurlijk het geweldige uitzicht met alle bergen en valleien. Maar waar we ons maar om blijven verbazen zijn de dorpjes die je tegenkomt onderweg. Die mensen zijn van een soort armmoedig wat de armmoede voorbijgaat. Het is niet het soort armmoede dat mensen hun huur niet kunnen betalen of niet te eten hebben. Want iedereen heeft onderdak, al is het maar een hutje, en ook verbouwt iedereen hun eigen groente en rijst. Het is meer een soort primitief te noemen. Hun huizen zijn gebouwd van riet en alles wat ze bezitten, hebben ze zelf gemaakt. Ik denk dat alleen hun kleren en slippers niet van eigen makelij zijn. Het heeft iets tribaals en het is zo intrigerend om daar naar te kijken. Hoe ze hun hout tillen met een hoofdband of met een zelf gemaakte rieten rugzak mand. En als de huizen van hout zijn gemaakt, vinden we al dat de mensen er rijker zijn. Op de wegen ligt een soort van rode stof en alles en iedereen in die dorpjes heeft de kleur van dat stof. En onderweg naar een waterval bij Luang Prabang reden we een uur over zo’n stoffig onverhard pad en dan kom je dorpjes tegen en die mensen komen waarschijnlijk bijna nooit in de stad, wat zo gek is om je te beseffen. Steden stellen hier sowieso niks voor en het valt ons op dat er ook helemaal geen kantoor gebouwen zijn oid. Je werkt hier of op het land of in het toerisme, maar buiten de hoofdstad heb je verder geen werkgelegenheid. En alle vrouwen hebben kinderen of zijn zwanger. Al met al is Laos best bijzonder.

In het oosten gingen we naar de Plain of Jars en nu zitten we in Vang Vieng. Maar daarover de volgende keer meer. Want nu eerst de fotooooo’s!